خانم فخار (مشهور به استاد بانوی شیعه )

عقاید شیعه اثنی عشری /قسمت اول
شیعه دوازده‌امامی یا اثنی‌عشری نام مذهب تشیع در دین اسلام است که به امامت 12امام پس از پیامبر اسلام، باور دارند. ایشان را شیعه جعفری یا امامیه هم می‌نامند.1
امامیه یکی از مشهورترین اصطلاح‌های کلامی این مذهب شمرده می‌شود که برگرفته از «امام» که در لغت به معنی پیشوا و کسی است که از گفتار او پیروی می‌شود و جمع آن «ائمه» است.[2] حرف یاء در آخر آن یاء نسبت است به معنی منسوب به امام و چون وصف «فرقه» است مؤنث به کار می‌رود، یعنی فرقه امامیه؛ و «مقصود گروهی است که پس از رحلت پیامبر اسلام از «امام منصوب از جانب او» پیروی می‌کنند».[3]
در اصطلاح نیز به هر گروهی که پس از پیامبر اسلام به امام منصوب معتقد است، می‌توان آن را امامی نامید. در این صورت، واژه امامیه با شیعه مترادف خواهد بود، زیرا شیعه کسی است که از امام منصوب به نام علی بن ابی طالب پیروی می‌کنند و او را بر دیگر صحابه پیامبر اسلام مقدم می‌دارند.[4]

شیعه دوازده امامی معتقدند که امامت یکی از اصول دین است و آن که ایمان با اعتقاد به آن کامل می‌شود. هم چنین معتقدند که امامت همچون نبوت لطفیست از جانب خداوند و باید در هر عصر پیشوا یا همان امام وجود داشته باشد تا بشریت را بعد از پیامبر هدایت نماید. پیشوا صلاحیت هایی مثل پیامبر دارد مثل ولایت بر مردم، داد و ستد کردن بینشان ونیز رفع ظلم و ستم از میانشان؛ بنابراین امامت امتداد پیامبریست و همان دلیلی که نبوت را ضروری می‌سازد امامت را نیز ضروری می‌کند.

1. دانشنامه بریتانیکا، مدخل شیعه: “The largest Shīʿite sect in the early 21st century was the Ithnā ʿAshariyyah,”
2.لسان العرب، مجمع البحرین ماده امام
3.اوائل المقالات، شیخ مفید، ص 46
4مقالات الإسلامیین، ج1، ص 5
برگرفته از دانشنامه آزاد