علما و فقها در آخرالزمان و عصر غیبت
? نقش علماء و فقهاء در آخر الزمان و عصر غیبت حضرت صاحب الأمر(عج) ?
احمد الحسن، با پیش فرض قرار دادن این مسأله؛ که در آخر الزمان به سر میبریم، تمامی روایاتی را که در ذم برخی علمای غیر عامل و همچنین علمای فرقه بتریه صادر شده است را به علمای عصر حاضر تعمیم داده و آنان را منحرف و فاسق می خواند. در حالیکه اولاً؛ اثبات آخر الزمان بودن عصر حاضر بسیار سخت بوده و مستلزم دلایل قطعی است. ثانیاً؛ برخی از ائمه معصوم(علیهم السلام) نیز زمان خود را آخرالزمان نامیده اند. ثالثاً؛ ظاهرا احمد الحسن روایات صادر شده در مدح علما و فقهای آخر الزمان را ندیده است. رابعاً؛ روایات ذم علمای آخر الزمان در خصوص اشخاص غیر عامل بوده و اثبات و تطبیق آن به علمای عصر حاضر رجماً بالغیب است. « ألا إنَّ الإنسان علی نفسه بصیره». خامساً؛ أغلب روایت هایی که در خصوص مبارزه علما با حضرت ولیعصر(عج) می باشد، در خصوص علمای فرقه بتریه صادر شده است. آنان شاخهای از زیدیه هستند و به مغیرةبنسعد ـ که ابتر لقب گرفته بود ـ نسبت داده میشوند. حسنبنسلیمان تعداد این گروه را چهل هزار نفر میداند؛ {ر.ک: مختصر بصائر الدرجات، ص190.} هستند و تعدادشان شانزده هزار نفر میباشد. آنان در پشت شهر کوفه به جنگ با آن حضرت میپردازند. امام عصر، سه روز به آنها مهلت میدهد تا از مواضع خود دست بردارند و سپس همه آنها را به قتل خواهد رساند.{دلائلالامامه، طبری، ص342.}
امام هادی(علیه السلام) در خصوص علمای آخر الزمان می فرماید:
« لولا من یبقی بعد غیبة قائمنا من العلماء الداعین الیه و الوالّین علیه و الذّابین عن دنیه بحجج الله تعالی و المنقذین لضعفاء عبادالله من شباک ابلیس لعنه الله – و مردته و من فخاخ النواصب لما بقی احد الّا ارتدّ عن دین الله تعالی . ولکنهم الذین یمسکون لزمّة قلوب ضعفاء الشیعه کما یمسک صاحب السفینة سکانها اولئک هم الافضلون عندالله عزوجل». اگر در دوران غیبت قائم آل محمد(صلی الله علیه و آله) عالمانی نبودند که مردم را به سوی او هدایت و راهنمایی کنند و با حجت های الهی از دینش دفاع نمایند و شیعیان ضعیف را از دامهای شیطان و پیروانش رهایی داده و از دام ناصبی ها نجات بخشند کسی در دین خدا پا برجا نمی ماند و همه مرتد می شدند؛ ولی آنان رهبری دلهای شیعیان ضعیف را با قدرت در دست گرفته و حفظ میکنند؛ چنانکه ناخدای کشتی سکان و فرمان کشتی را نگاه می دارد. بنابراین آنان نزد خدا والاترین انسانها هستند.{تفسیر امام عسکری، ص344؛ الإحتجاج، ج2، ص260؛ بحارالانوار، ج2، ص6.}
حضرت امام کاظم علیه السلام نیز فرمودند:«فقیه واحد ینقذ یتیما من ایتامنا المنقطعین عنا و عن مشاهدتنا بتعلیم ما هو محتاج الیه اشد علی ابلیس من الف عابد لان العابد همّه ذات نفسه فقط و هذا همّه مع ذات نفسه ذات عبادالله و امائه لینقذهم من ید ابلیس و مردته فذلک هو افضل عندالله من الف الف عابد و الف الف عابدة».
یک عالم دین شناس که با تعلیم نیازمندیهای دینی ایتام ما آنان را نجات می دهد همان یتیمانی که محروم از حضور ما و دیدن ما هستند چنین عالمی بیش از هزار عابد باعث سختی و ناراحتی ابلیس است چون همت عابد مصرف خودش است و این عالم در کنار نفس خود به نفوس مردان و زنان از بندگان خدا نیز اهتمام دارد تا ایشان را از دست ابلیس و پیروانش نجات دهد این عالم از هزار هزار مرد عابد و هزار هزار زن عابد در نزد خداوند برتر است. بحارالانوار، ج2، ص5.