سخنی کوتاه راجع به عائشه بنت ابی بکر و حواشی پیرامون آن در روزهای اخیر
باتوجه به اتفاقی که در شبکه تلویزیونی ۵ سیما توسط مداحی نه چندان معروف آقای قدمی حواشی توسط جامعه اهل سنت ایران به وجود آمد لازم دانستیم به واجب شرعی خود عمل کرده و مختصری راجع به این موضوع توضیح دهم
قبل از بحث در موضوع عائشه که یک بحث تاریخ تحلیلی بسیار سنگین هست . لازم هست یک نکته ای را عرض کنم و آن اینکه اصل این ادعا که این مداح سخنش نسبت به عائشه بوده محل تردید هست ، بر چه اساسی این مطلب را میگویند که سخن وی ناظر بر عائشه بوده . بلکه میتداند نسبت به جعده بنت اشعث قاتل امام حسن سلام الله علیه باشد .
پس نباید ما در زمین اهلسنت بازی کنیم و بگوییم که بله این سخن نسبت به عائشه بوده و معذرت خواهی کنیم .
چرا که
منجر به گستاخ شدن آنها میشود که در هر موضوعی که شیعه عقاید خودش را بیان کند آنها موضع بگیرند و فریاد وا اسلاماه سر بدهند تا جایی که حتی بگویند برای وحدت شهادت صدیقه کبری فاطمه زهراء سلام الله علیها را هم باید نفی کنید .
پس در اصل موضوع که این سخن آقای قدمی مداح ناظر بر عایشه بوده محل خدشه هست .
اما نسبت به بحث عائشه
ما برای بحث وحدت که یک امر ممدوح که هم دستور شرع و هم بداهت عقل به آن حکم میکند نباید مبانی اعتقادی خود شیعه را فدای آن بکنیم .
قبل از اینکه اصل بحث عائشه را ذکر کنم یک نکته ای را بگویم واینکه آیا بدگویی از همسر پیامبر توهین به خود پیامبر هست را سخن بگم ؟
نسبت به این سوال باید عرض کنم که خیر توهین به همسر هر یک از پیامبران توهین به خود پیامبر نیست ، چرا که اگر اینطور بود پس خود قرآن کریم اولین توهین کننده هست که نسبت به همسران حضرت لوط و نوح بیاناتی داشته و نسبت فحشاء داده (البته فحشاء نه به معنای مرسوم آن که نسبت به زناء بیان میشود بلکه به معنا لغوی ان هر عمل ناپسند و خلاف دستور خداوند)
بنابراین این مطلب که برخی گمان کرده اند که این عمل توهین به پیامبر هست خیر همچین چیزی نیست .
همچنین بحث ام المومنین بود همسران پیامبر بنا بر روایات شیعه و سنی تنها دلالت بر این دارد که همسران پیامبر اجازه ازدواج با شخص دیگری را بعد از وفات پیامبر ندارند . همین و بس نه چیزی بیشتر و نه چیزی کمتر و هیچ فضیلتی هم برای آنها نیست .
اما نسبت به عائشه نمی خواهم اطناب مُمِل بخرج بدهم تنها یک بحث را دکر میکنم و آن اینکه
براساس روایات شیعه بزرگترین فحشاء وی جنگیدن با امیر المومنین بوده که این عمل وی
هم دلالت بر عدم پیروی از دستور پیامبر را دارد که او را نهی کرده بود
وهم چنگ با امام و خلیفه و خروج علیه حاکم .
یک آیه ای هم ذکر میکنند که الخبیثات للخبیثین و الخبیثون للخبیثات …
این آیه نیز دلالت بر این ندارد که چون پیامبر شخص بسیار خوبی بوده بلکه فوق همه چیز که کلمات قاصر از بیان آن هست پس همسران ان ها هم بیاید خوب باشند چرا که نمیشود همسر یک شخص خوب ، فرد بدی باشد .
باید عرض کنم که این تفسیر بسیار غلطی هست چرا که چبر این اساس پس اسیه که اکمل النساء بوده چطور همسر فرعون بوده ، ایا به دلیل خوب بودن اسیه ، فرعون نیز خوب هست ؟ مسلما خیر
پس تفسیر صحیح چیست ؟
تفسیر صحیح همانی هست که شیخ الطائفه محمد بن الحست الطوسی در التبیان و امین الاسلام طبرسی در مجمع البیان دکر کرده اند
که آیه میگوید که از شخص خبیث هست که کار خبیثانه سر میزند و کار خبیث هست که شخص خبیث آن را انجام میدهد و برعکس کار نیک از فرد مومن و …
